2024/03/29 02:03

Podsumowanie sezonu cyklonów tropikalnych, huraganów 2016.

Tegoroczne podsumowanie sezonu huraganów w odróżnieniu do podsumowania 2015, będzie jednoczęściowe. Głównie za sprawą tego, że działo się sporo mniej, a sezon nie był rekordowy pod żadnym względem. W poprzednim roku sezon kształtowała silnie dodatnia anomalia ENSO (El-Nino).                      W tym roku anomalia ENSO miała tendencje szybko spadającą, by w drugiej połowie roku przejść we wartości ujemne, tak więc Pacyfik, główny akwen generujący cyklony tropikalne nie mógł być tak aktywny, jak rok temu. Podsumowanie w pierwszej części podsumowane statystycznie, a w drugiej część w uporządkowane chronologicznie miesiącami najciekawsze wydarzenia.


Na sezon huraganów 2016, składa się sezon na półkuli południowej od lipca roku poprzedniego. Czyli sezon 2016 zaczyna się, od lipca 2015 do czerwca 2016 na półkuli południowej i od stycznia do grudnia 2016. Choć osobiście jestem zwolennikiem by sezon na półkuli północnej trwał od marca do lutego, ponieważ najmniejszą ilość cyklonów tropikalnych notuje się w lutym/marcu. Styczeń to często przeciągnięcie sezonu z roku poprzedniego.

Ogólnie nieznacznie powyżej normy dla 1981-2010.

Półkula północna wygenerowała ACE 587,4 przy normie 561,2 co daję wynik nieznacznie powyżej normy. Do początku lipca sezon przebiegał poniżej normy, w lipcu za sprawą Pacyfiku NE, ACE zostało nadrobione do poziomu normy. Później za sprawą w sierpniu pojedynczych silnych cyklonów sierpniu, serii silnych tajfunów na Pacyfiku NW wrześniu i dodatkowo aktywnego Atlantyku w Październiku sezon otrzymywał normę i ponad nią wybił się w październiku. W listopadzie sprawą mało mniej aktywnego Pacyfiku NW, sezon pozostał nieznacznie powyżej normy.

Aktywny Atlantyk i Pacyfik NE, mało aktywny Pacyfik NW

Jeśli chodzi o poszczególne akweny. Południowa półkula za sprawą mniej aktywnego Oceanu Indyjskiego, ale bardziej Pacyfiku była w niemalże w normie. Atlantyk dzięki październikowy zanotował sezon powyżej normy. Podobnie Pacyfik NE dzięki aktywnemu lipcowi i przełomu sierpnia/września. Pacyfik NW miał bardzo późne rozpoczęcie sezonu i mało aktywne pierwsze miesiące. Sezon nadrabiał w wrześniu i październiku, kiedy dogonił normę klimatologiczną, jego aktywność listopadzie i grudniu spadła. Ostatecznie sezon był poniżej normy. Poniżej normy sezon został zanotowany też na Zatoce Bengalskiej i Morzu Arabskim. Poniżej listy cyklonów tropikalnych i wykresy przebiegu sezonów w poszczególnych akwenach.

Lipiec – Grudzień 2015

Od lipca do grudnia nie działo się wiele na południowej półkuli, były to głównie pojedyncze słabe cyklony tropikalny. Sezon zarówno na Oceanie Indyjskim jak i południowym Pacyfiku opóźniał się.  Pierwszy cyklon na Oceanie Indyjskim pojawił się w drugiej połowie listopada.

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=11275

 

Styczeń – rzadkie huragany i aktywny Pacyfik południowy.

W styczniu na południowym Pacyfiku panowały dwa dość silne i długowieczne cyklony tropikalne. Cyklon Ula wygenerował ACE 30,66, a Victor 13,15. Są to wysokie wartości przy normie 72,4 dla lat 81-10. Same te dwa cyklony wygenerowały 60% normy sezonowego ACE. Szczęśliwie obydwa cyklony omijały wyspy Pacyfiku.

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=11748

Na Oceanie Indyjskim było znacznie słabiej, w styczniu powstał jeden huragan pierwszej kategorii. Sezon nadal mało aktywny.

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=11810

Na półkuli północnej powstały bardzo rzadkie Huragany Pali na Pacyfiku i Alex na Atlantyku. Huragan Pali to efekt bardzo wysokiej anomalii ENSO i pochodna sezonu 2015. Alex to drugi w historii obserwacji huragan utworzony w styczniu i trzeci zaobserwowany. Natomiast poprzedni cyklon tropikalny był zanotowany na przełomie roku 2005/2006 (Tropikalny Sztorm Zeta).

Pod koniec stycznia pojawił się pierwszy cyklon tropikalny w okolicach Australii.

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=11833

 

Luty – Najsilniejszy cyklon tropikalny w historii obserwacji na Fidżi.

Po 2 tygodniach przerwy na południowym Pacyfiku na przełomie stycznia i lutego powstał Cyklon Tropikalny Winstone. Cyklon zamiast przesuwać się na południe, zanurkował, co przesądziło o jego późniejszym losie. W tym czasie nad Oceanem Indyjskim przechodził pierwszy silny Cyklon Uriah.

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=11936

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=11964

Gdy po Cyklonie Uriah nie było już śladu na przełomie drugie i trzeciej dekady Cyklon Winstone osiągnął maksymalną 5 kategorie i oko huraganu przeszło na jedną wysp Fidżi. Straty materialne były ogromne i osiągnęły 1,4 miliarda dolarów. Wiatr w momencie uderzenia w ląd 180 mph (wartość 1-min, po re-analizie), daje drugiej miejsce w historii obserwacji dla cyklonów tropikalnych w momencie uderzenia w ląd. Wysokość współczynnika ACE 48,43 dawało pierwsze miejsce wśród cyklonów tropikalnych dla południowej półkuli, poprzednim rekordzistą był Cyklon Ingrid z 2005 roku.

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=12008

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=12046

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=12101 – podsumowanie cyklonu.

 

Marzec – Pacyfik nieaktywny, jeden silny cyklon na Oceanie Indyjskim.

Marzec to teoretycznie jeden z najaktywniejszych miesięcy na południowej półkuli, ale działo się stosunkowo niewiele. Początek marca to całkowita cisza w świecie cyklonów tropikalnych.

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=12238

Dopiero w drugiej połowie pojawił się silniejszy cyklon Emeraude, jednak obyło się bez zagrożenia dla lądu.

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=12292

 

Kwiecień – Bardzo mocne zakończenie sezonu na Oceanie Indyjskim.

W kwietniu na Oceanie Indyjskim powstał jeden cyklon tropikalny, ale bardzo silny. Cyklon Fantala był pierwszym cyklonem który przeszedł na archipelagiem Farquhar od 2006 roku. Prędkość wiatru osiągnęła 175 mph (1-min), co było wyrównaniem rekordu dla cyklonu Agnielle z 1995 roku, a wiatr 10-min oszacowany został na 155 mph, co wyrównaniem rekordu Cyklonu Pam z 2015 roku. Rekord posiada Tajfun Tip z 1970 roku, 160 mph. Ostatecznie Fantala wygenerował ACE w wysokości 51,81, co jest pobiciem rekordu Cyklonu Winstone i najwyższym wynikiem dla pojedynczego cyklonu tego roku. Na południowym Pacyfiku pojawiły się dwa cyklony, Zena i Amos. Obydwa o sile drugiej kategorii.

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=12468

Poniżej dodatkowo wstawiam listę cyklonów tropikalnych który wystąpiły w całym sezonie na południowej półkuli, ponieważ w tym momencie sezon się zakończył w tej części świata.

Maj, Czerwiec – aktywniejszy Atlantyk i nieaktywny Pacyfik.

Są to statystycznie jedne z najmniej aktywnych miesięcy. W maju i czerwcu na Atlantyku pojawiły się trzy tropikalne sztormy i dwa w Zatoce Bengalskiej. Pacyfik pozostawał nieaktywny, sezon na Pacyfiku NE pierwszy tropikalny sztorm pojawił się rekordowo późno bo 2 lipca, poprzedni rekord to był  , na Pacyfiku NW zanotowano rekordowo długą cisze.

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=12684

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=12721

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=12823

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=13022

 

Lipiec – Bardzo aktywny Pacyfik NE i mocne rozpoczęcie sezonu na Pacyfiku NW. Nieaktywny Atlantyk.

W lipcu po bardzo późnym rozpoczęciu sezonu na Pacyfiku NE, powstało aż 7 cyklonów tropikalnych, co było rekordem dla tego miesiąca. Na Pacyfiku NW, po rekordowej ciszy powstał pierwszy tajfun i od razu piątej kategorii. Tajfun Nepartak osiągnął prędkość wiatru 175 mph  (1-min). Ciśnienie spadło do 900 hPa. Tajfun uderzył w Tajwan i Chiny, straty wyniosły 1,5 mld USD. Następnie na Pacyfiku NW pojawiły się jedynie tropikalne sztormy.

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=13058

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=13259

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=13278

 

Sierpień – mało aktywny Pacyfik NW, nadal aktywny Pacyfik NE. Wzrost aktywności na Atlantyku.

W sierpniu na Pacyfiku NW pojawił się kolejny długowieczny cyklon Lionrock. Nadal bardzo aktywny pozostał sezon na Pacyfiku NE, pojawiła się 6 cyklonów tropikalnych. Huragan Lester wygenerował ACE w wysokości 35,8 i osiągnął czwartą kategorie, podobnie Huragan Madeline. Do aktywności wrócił Atlantyk, nad Karaibami przesuwał się Huragan Earl. Na środku Atlantyku silny Huragan Gaston.

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=13341

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=13394

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=13438

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=13481

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=13526

Wrzesień – zdecydowanie większa aktywność Pacyfiku NW, Pacyfik NE zwolnił. Mało aktywny szczyt sezonu na Atlantyku.

Na Pacyfiku NW zaczęły pojawiać się serią silne Tajfuny. Pięć tajfunów pod rząd osiągnęło status 3 kategorii i wyższej. Najsilniejszy tego roku Tajfun Meranti osiągnął prędkość wiatru 190 mph i ciśnienie 890 hPa. Tajfun uderzył w Tajwan i Chiny, straty wyniosły 2,6 mld USD. Szczęśliwie oko tajfunu ominęło nieznacznie Tajwan. Na Tajwanie w drugiej połowie września pojawił się jeszcze Tajfun Megi trzeciej kategorii. Na Pacyfiku NE było już nieco mniej aktywnie, choć nadal tworzyły się cyklony o sile huraganu. Mało aktywny był wrzesień na Atlantyku, choć zwykle to najaktywniejszy miesiąc.

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=13600

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=13728

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=13743

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=13756

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=13814

 

Październik –  silny Huragan Matthew i Nicole. Mało aktywny Pacyfik NE. Trzy silne tajfuny na Pacyfiku NW.

W pierwszej połowie października wystąpił długowieczny i silny Huragan Matthew. Był to pierwszy huragan 5 kategorii od 7 lat na Atlantyku. Matthew był najsilniejszym huraganem na Haiti od 50 lat. Dodatkowo Matthew wygenerował ACE 48,5 i status silnego huraganu utrzymał aż ponad 7 dni. W wyniku uderzenia w Haiti, Kubę, Bahamy i wschodnie wybrzeże USA szkody wyniosły ok. 10,5 mld USD. Później na Atlantyku bezpośredniego w Bermudy uderzył jeden z silniejszych huraganów Nicole z czwartą kategorią. W tym czasie na Pacyfiku NW panował tajfun Songda, po przekształceniu się w niż umiarkowanych szerokości geograficznych stanowił zagrożenie dla USA i Kanady.  W Filipiny uderzyl najpierw Tajfun Sarika, następnie Tajfun Haima. Obydwa uderzyły z czwartą kategorią, a straty wyniosły odpowiednio 0,75 i 1,9 mld USD i obydwa później stanowiły zagrożenie dla Chin. Pod koniec października Pacyfik NE zaskoczył bardzo silnym huraganem Seymour, a Morze Śródziemne formacją o cechach tropikalnych.

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=13869

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=13893

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=13924

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=13965

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=13992

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=14021

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=14054

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=14069

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=14078

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=14118

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=14130

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=14162

 

Listopad – Huragan Otto na dwóch Oceanach

W listopadzie na godną uwagę zasługuje Huragan Otto który narodził się na południu Morza Karaibskiego, został pierwszy huraganem zaobserwowanym na Panamie uderzając z granicą Kostaryki z drugą kategorią. Następnie jeszcze kilka dni przetrwał na Pacyfiku NE.

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=14293

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=14343

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=14369

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=14377

 

Grudzień – Cyklon Vardah w Indiach i świąteczny Nock-Ten na Filipinach.

W grudniu z pierwszą kategorią uderzył pierwszy w tym roku silniejszy cyklon na Zatoce Bengalskiej. Cyklon Vardah uderzył w wielomilionowe miasto Chennai, straty wyniosły 2 mld USD. Na święta Pacyfik NW zaskoczył tajfunem na pograniczu czwartej i piątej kategorii. Tajfun Nock-Ten jest najsilniejszym tajfunem zaobserwowanym w okresie świątecznym i jednym z najsilniejszych w drugiej połowie grudnia na Filipinach.

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=14460

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=14469

http://meteomodel.pl/BLOG/?p=14634

 

Print Friendly, PDF & Email
0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Powiadom o
4 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
Arctic Haze ☀️

A można by prosić o jakiś wykres całkowitej siły huraganów na poszczególnych akwenach w ostatnich latach?

Arctic Haze ☀️

Jeśli to trudne to nie warto. Myślałem że masz te dane pod ręką. A dla Atlantyku akurat znam.

4
0
Would love your thoughts, please comment.x