Chemtrails (7)

Minęło dwa i pół roku od ostatniego wpisu na temat 'chemtrails’, ale statystyki bloga wskazują na pewne ożywienie w tej sprawie, więc oto kilka nowych wiadomości.

Większość ruchu pochodzi z portalu „Zmiany na Ziemi„, który opublikował w ciągu ostatnich kilku dni parę artykułów na temat chemtrails. Ostatni z nich odnosi się do zmian wyglądu nieba w dniu wczorajszym nad Wielkopolską.

Jak czytamy:

„Dziś nad Wielkopolską znowu zorganizowana akcja. W radiu zapowiadali bezchmurne niebo, tymczasem już po 14-stej niebo pokrywała gruba warstwa środka rozpylanego przez samoloty.”

Materiał dowodowy przedstawiony na stronie jednoznacznie wskazuje na to, że owym „środkiem rozpylanym przez samoloty” jest najzwyczajniej w świecie warstwa chmur cirrus i cirrostratus. Dostrzec można również słońce poboczne.

Wczorajszy dzień był ostatnim dniem słonecznej i dość ciepłej pogody (która niestety zresztą nie trwała długo). Od zachodu powoli nasuwał się front atmosferyczny, który dziś przyniósł opady deszczu. W związku ze zbliżaniem się frontu wzrosła również wilgotność na wyższych poziomach izobarycznych.

Co mówiły prognozy z dnia poprzedniego? Jako, że radio nie jest idealnym źródłem prognoz pogody, zobaczymy co na ten temat mówiły modele numeryczne.

Wszystkie poniższe mapy pochodzą z prognozy GFS z dnia 17.09.2012 z 12UTC. Źródło: WeatherOnline.

Spójrzmy na prognozę wilgotności, rano dnia 18.09:

Wg tej prognozy, we wtorek rano nad zachodnią i południowo-zachodnią Polską miał się pojawić wąski języczek niższej wilgotności na poziomie 300hPa.

Potwierdza to również prognoza pokrycia nieba przez chmury wysokie:

Fakt, że model prognozuje zarówno niższą wilgotność, jak i brak chmur piętra wysokiego, oznacza że szanse na tworzenie się trwałych smug kondensacyjnych były niewielkie. Sześć godzin później (o 12UTC, 14:00 naszego czasu) sytuacja miała wyglądać zgoła odmiennie:

Co prawda jeszcze nad Wielkopolską siedzi bąbel suchszego powietrza, ale już od północnego zachodu widać nasuwającą się warstwę wilgoci. Potwierdza to prognoza pokrycia nieba przez chmury piętra wysokiego.

Pojawienie się w prognozie chmur piętra wysokiego wskazuje, że na danej wysokości wystąpiły szanse na formowanie się takich chmur. Skoro tak, to również smugi kondensacyjne mogły przybrać bardziej trwałą formę.

Trzy godziny później wyższa wilgotność objęła już całą zachodnią Polskę, wraz z zachodnią częścią Wielkopolski.

Do godziny 18UTC wilgoć ta objęła szersze połacie kraju, a od zachodu zaczęły się już pojawiać chmury piętra średniego i niskiego, które z pewnością nieco przeszkadzały w obserwacjach. Dzień z pewnością nie miał być więc tak słoneczny, jak wskazuje artykuł. Mieliśmy tu do czynienia z dwoma zjawiskami – pierwsze to naturalny wzrost zachmurzenia przez chmury piętra wysokiego, związany z nasuwającym się frontem, zaś drugie to pojawienie się dobrych warunków do powstawanie długotrwałych smug kondensacyjnych.

W takich przypadkach jak powyższy – zbliżanie się frontu atmosferycznego do granic naszego kraju – bardzo często obserwuje się zjawisko opisane w artykule. Od rana wzrastająca powoli ilość wilgoci i zachmurzenia w połączeniu z rosnącym ruchem lotniczym powoduje, ze obserwujemy nagłą „eksplozję” trwałych smug kondensacyjnych.

Należy tu mieć na uwadze, że globalne modele numeryczne mają niestety zbyt małą rozdzielczość, by poprawnie przewidywać występowanie trwałych smug kondensacyjnych. Chodzi tu głównie o rozdzielczość pionową modelu – wyniki dostępne są z reguły co 50-100 hPa, czyli nawet co około kilometr (dziś we Wrocławiu poziom 300hPa był na wysokości 9.3km, zaś 350hPa, zaś 250hPa na wysokości 10.5km). Można jedynie  wskazać, że warunki występujące przed frontem atmosferycznym są skrajnie sprzyjające tego typu zjawiskom.

Należy również przypomnieć, że same długotrwałe smugi kondensacyjne rozlewające się w chmury cirrostratus, w oczywisty sposób przyczyniają się do zwiększenia zachmurzenia przez chmury piętra wysokiego. Dodatkowo należy mieć na uwadze fakt, że w ostatnich 20 latach bardzo mocno wzrósł ruch lotniczy. To wszystko skłania do wysnucia wniosku, że o ile nie są niczym niezwykłym, to długotrwałe smugi kondensacyjne (zwane przez niektórych 'chemtrailami’) są obecnie najzwyczajniej w świecie dużo bardziej częste, niż dawniej. Tyle, że niema w tym żadnego spisku.