Marzec i co dalej (anomalie globalne)

Ile wyniesie anomalia temperatury globalnej w serii GISTEMP za marzec 2017? Wygląda na to, że nadal dużo. A dalej może być również zaskakująco.

Wg strony http://www.karstenhaustein.com/climate.php należy się spodziewać, że wg analizy GFS anomalia temperatury marca odnośnie okresu referencyjnego 1981-2010 wyniesie +0.58K. jeśli odniesiemy te wartości do danych GISTEMP i sprawdzimy, jak analiza GFS zachowywała się w poprzednich miesiącach, otrzymamy:

• październik 2016: GFS: +0.49K, GISTEMP: +0.47K
• listopad 2016, GFS: +0.61K, GISTEMP: +0.46K
• grudzień 2016, GFS: +0.47K, GISTEMP: +0.36K
• styczeń 2017: GFS: +0.46K, GISTEMP: +0.46K
• luty 2017: GFS: +0.55K, GISTEMP: +0.63K

Jak widzimy, analiza GFS pozwala nam z grubsza na określenie wartości podanej później przez GISTEMP z dokładnością ok. 0.1K, przy czym różnica w listopadzie i grudniu była tu akurat wyjątkowo duża. W miesiącach tych winę za tak duże różnice można zrzucić na wyższą anomalię w Arktyce widzianą przez GFS, dodatkowo na dodatnią anomalię na Antarktydzie, gdzie GISTEMP musi sobie mocno pomagać interpolacją. W lutym różnice te zanikły. Tak to aktualnie wygląda dla marca:

Jeśli tym razem wyniki analizy GFS i GISTEMP będą identyczne, to marzec w oryginalnej serii NASA-GISS będzie o około 0.21K chłodniejszy od marca ubiegłorocznego, tj. zamknie się anomalią globalną równą +1.07K powyżej średniej z lat 1951-1980.

Jest to o tyle ciekawe, że jesteśmy u schyłku rachitycznej La Niña, a prognozy wskazują raczej iż w tym roku możemy mieć kolejne (ale słabe lub co najwyżej umiarkowane) El Niño. Oczywiście bariery wiosny (ograniczającej skill prognoz ENSO) w pełni jeszcze nie minęliśmy, jednakże w 2015 pod koniec marca wyjątkowo silne El Niño było już doskonale widoczne.

Powyżej sezonowa prognoza modelu CFSv2 dla regionu Niño 3.4

Załóżmy więc ostrożnie, że prognozy z grubsza się sprawdzą i w obecnym roku rozwinie się El Niño, równie rachityczne jak miniona La Niña. Mimo wszystko można by było sądzić, że oznacza to, że nie należałoby oczekiwać jakiegoś gwałtownego spadku globalnych anomalii temperatury. Wręcz przeciwnie, powinny się one utrzymać na podobnym poziomie, być może nieco niższym z uwagi na fakt, że okresie zimowym są one podwyższane przez wyjątkowo ciepłą Arktykę. W takim miesiącach jak grudzień i czerwiec mogłyby być wręcz wyższe, niż w roku ubiegłym.

Prowadzi to do interesującego pytania. Czy zatem rok 2017 ma szanse niespodziewanie pobić rok 2016 pod względem rekordu anomalii temperatury?  Okazuje się, że ma. Póki co są to jeszcze szanse niewielkie, ale pod koniec roku ubiegłego oceniłbym je jako niemal nierealne. A tymczasem w chwili obecnej wcale się już to takie nierealne nie wydaje. Mało prawdopodobne, owszem, ale nie nierealne. Warto zwrócić uwagę, że w serii GISTEMP byłby to czwarty rok z rzędu bijący rekord. Taką możliwość zaznaczył również Robert Rhode w serii Berkeley Earth:

Rzeczywiście, proszę zwrócić uwagę, że pomimo tego iż „Wielkie El Niño” zakończyło się już w zasadzie rok temu, wartości anomalii temperatury globalnej uparcie trzymają się na poziomie, który przed tym Niño się nie pojawiał (może za wyjątkiem stycznia 2007). Ponieważ nie jest dla mnie do końca jasne, czy tak niemrawa La Niña powinna w jakiś istotny sposób wpłynąć na globalne temperatury, uważam za dosyć bezpieczną tezę, że to co obecnie pod tym względem obserwujemy to temperatury „neutralne”, bez jakiegoś konkretnego wpływu ENSO. Odpowiednikiem tego jakieś 10 lat temu mógłby być na przykład rok 2006, kiedy również na początku roku byliśmy po dosyć nędznej ujemnej fazie ENSO. Globalne temperatury były w 2006 o jakieś 0.3K niższe, niż przeciętnie w ostatnich 5-6 miesiącach.

Należy również pamiętać, że rok 2016 jest rekordowy nawet po usunięciu wpływu El Niño. Poniższa grafika bazuje metodologii opisanej w pracy Foster & Rahmstorf 2011 i pochodzi z Twittera @thingsbreak.