by …klimatu na przykładzie serii Warszawskiej. Wykorzystano wzór Johanssona-Ringleba. Należy to potraktować raczej jako ciekawostkę.
Najwyższy wskaźnik kontynentalizmu odnotowano na początku serii. Spadać zaczął on w II połowie XIX w., osiągając minimum w drugiej dekadzie wieku XX. Ponowny wzrost kontynentalizmu przypadł na początek lat 40-tych XX w., był on jednak krótkotrwały i już od początku lat 50-tych klimat był znowu bardziej oceaniczny. Od końca lat 70-tych XX w. notujemy powolny wzrost kontynentalizmu.
To jest właśnie bardzo interesujące.
Ciekawy wykres
Co się zawiera w tym wykresie? W sensie jak się ten kontynentalizm oblicza?
Swoją drogą ciekawe – nawet jeśli temperatury letnie rosną szybciej, niż zimowe, to i tak klimat generalnie łagodnieje. Chodzi więc o opady?
I można prosić o taki sam wykres dla Łodzi? ;)
@Paweł:
Zmiany klimatu to nie tylko kwestia AGW. Gdyby tak było faktycznie to klimatolodzy nie mieliby za dużo do roboty :smile:
Też pytam się co znajduje się w tym wykresie pod hasłem 'kontynetalizm’.
Tu wykorzystano wzór na kontynentalizm termiczny zaproponowany przez O.V. Johanssona, zmodyfikowany przez F. Ringleba.
Kt = 0.6*(1.6*(A/sin(φ)-14)-D+36
Gdzie:
A – amplituda skrajnych temp. miesięcznych w roku
D – różnica w temperaturze jesień-wiosna
φ – szerokość geog.
http://www.kpbc.ukw.edu.pl/dlibra/plain-content?id=18263
str. 26
@Paweł:
W sumie to mnie też interesuje jak interpretować te dane :?: . A także, czy silniejszy kontynentalizm jest równoznaczny z rzadziej pojawiającą się cyrkulacją strefową :?:
Piotr ma rację. To tylko ciekawostka.
Ten „kontynentalizm” miałby jakiś sens zimą. Byłby pewnie niezłym proxy znaku NAO. Z tym, że mamy dane o NAO więc po co nam jego proxy?
Natomiast latem to zasadniczo miara ilości chmur. A to jest efektem tylu różnych czynników, że lepiej badać te czynniki niż ich zmieszany efekt.