by Minęły już dwa lata odkąd zwróciłem uwagę na wyjątkowo niskie stany jeziora Mead. Od tamtej pory sytuacja nie uległa zmianie, lustro wody znajduje się coraz niżej.
Na wykresie, który wówczas wstawiłem, wysokość lustra wody właśnie spadała do około 1081 stóp. Sytuacja ta zmusiła wtedy władze do wprowadzenia pewnych obostrzeń dotyczących zużycia wody. Jeśli poprawiło to sytuację, to niewiele, bowiem w chwili obecnej poziom wody jest w jeziorze Mead o około 9 stóp niższy, niż w chwili gdy umieściłem tamten wpis.
Źródło: http://graphs.water-data.com/lakemead/
Wieloletnia susza, która ogarnęła Kalifornię, wpływa na poziom jeziora Mead nie tylko poprzez zwiększone parowanie połączone ze zmniejszonym dopływem. Dodatkowo jest to główny rezerwuar wody dla farm oraz dużych miast, a susza skutkuje zwiększonym jej poborem. Istnieje niewielka (10%) szansa, że w 2021 roku poziom wody w jeziorze obniży się do 1025 stóp. A to będzie już sytuacja skrajna, w której zbiornik ten przestanie wystarczać jako źródło wody dla regionu. Warto zwrócić uwagę, że nie wygląda na to, żeby bardzo silne El Niño poprawiło sytuację, na co z pewnością bardzo tam liczono. W rzeczywistości miniony sezon (od czerwca 2015 do czerwca 2016) był w Kalifornii pod względem opadów co najwyżej normalny (co jednak przy wyższej niż normalnie temperaturze skutkowało zwiększonym parowaniem), mimo to wystarczyło to władzom na zniesienie wprowadzonych w ubiegłym roku restrykcji dotyczących zużycia wody. Może się to okazać poważnym błędem, ponieważ nie wygląda na to, by trwająca już 16 lat susza miała się ku końcowi.
Powyżej: Zmodyfikowany Indeks Suszy Palmera (PMDI) w Kalifornii. Źródło: NOAA.
Czerwiec 2016 był w regionie również rekordowo ciepły, średnie miesięczne temperatury były tam najwyższe w historii obserwacji (od początków XX w.).
El Nino znowu zaskoczyło hydrologów. Nie swoim wystąpieniem ale rozkładem geograficznym opadów. Zamiast w Południowej Kalifornii padało w Północnej i w Oregonie. Ewidentnie prąd strumieniowy przesunął się na północ. Może z powodu cieplejszego w ogóle oceanu, a może z innych, nieznanych, przyczyn.
Było o tym w zeszłym tygodniu w Science:
http://science.sciencemag.org/content/352/6293/1501
A propos jezior (chociaz Mead to akurat zalew/ang reservoir)
Pytanie nieco z innej beczki do Arctica:
Co naukowcy wiedzą o jeziorach Grenlandii ukrytymi pod lądlodem? Twarde fakty vs hipotezy.
pozdrawiam,
AX
To „Jezioro” wynika z terminologii miejscowej. W USA nie mówią Reservoir (kojarzy im się pewnie z WC).
A co do Grenlandii to ewidentnie są jeziora pod lądolodem.
Po pierwsze wykrywane są epizody ich opróżniania się (spuszczania wody, żeby tak kontynuować toaletowe porównanie):
http://www.the-cryosphere.net/9/103/2015/tc-9-103-2015.html
http://www.nature.com/ncomms/2015/151009/ncomms9408/full/ncomms9408.html?WT.ec_id=NCOMMS-20151010
A dwa wykryto nawet radarem:
http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/2013GL058383/full
Jednak nie są to takie olbrzymy jak pod Antarktydą. We wszystkich powyższych artykułach mowa o „jeziorach” o powierzchni najwyżej 10 km^2 i głębokości kilkudziesięciu metrów.
Dodatkowo zacytuję za tym trzecim artykułem, przekonywujący (IMHO) argument dlaczego tych jezior jest znacznie mniej na Grenlandii: [13] While the previous lack of RES evidence for subglacial lakes in Greenland is not evidence of their absence, it appears from existing radar data that such lakes are much less common than in Antarctica. The setting of the subglacial lakes reported here point to cold thermal conditions, surface-meltwater inputs, and inefficient drainage as key criteria for the formation of subglacial lakes in Greenland. The relatively large supply of surface meltwater to the base of much of the Greenland ice sheet through surface-lake… Czytaj więcej »